Deze foto's zijn gemaakt door https://www.pixiefoto.nl/
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
In Memoriam
Kamille van de Stoofhoeve 3 februari 2006 - 1 maart 2021
Kamille was een heel bijzonder hondje. Ze ging heel erg haar eigen gang en trok zich van niemand wat aan. Ze was voor niemand bang en nergens van onder de indruk. Een ontzettend stabiel hondje. Gek op aandacht en vooral op eten, daar deed ze alles voor. Af en toe wat diva gedrag maar dat hoort er natuurlijk bij. Ze was eigenlijk nooit ziek maar werd de laatste tijd wel wat minder. Op een ochtend wilde ze de mand niet meer uit komen, en ik zag aan haar ogen dat het klaar was. Ze werd benauwd en wilde voor het eerst in haar leven niet eten, een teken dat het heel erg mis was. We zijn naar de dierenarts gegaan en hebben haar nog een kans gegeven maar ze was echt op. We hebben haar diezelfde dag in laten slapen. Ze is weer samen met Jody.
Kamille was een heel bijzonder hondje. Ze ging heel erg haar eigen gang en trok zich van niemand wat aan. Ze was voor niemand bang en nergens van onder de indruk. Een ontzettend stabiel hondje. Gek op aandacht en vooral op eten, daar deed ze alles voor. Af en toe wat diva gedrag maar dat hoort er natuurlijk bij. Ze was eigenlijk nooit ziek maar werd de laatste tijd wel wat minder. Op een ochtend wilde ze de mand niet meer uit komen, en ik zag aan haar ogen dat het klaar was. Ze werd benauwd en wilde voor het eerst in haar leven niet eten, een teken dat het heel erg mis was. We zijn naar de dierenarts gegaan en hebben haar nog een kans gegeven maar ze was echt op. We hebben haar diezelfde dag in laten slapen. Ze is weer samen met Jody.
|
|
Ut it Doarp Jody 4 augustus 2003 - 13 december 2019
Wat te vertellen over mijn vriendin die me 16 jaar lang voor de voeten heeft gelopen. Vanaf pup zo eigenzinnig, en precies wetend wat ze wou, en het gelijk melden als ze het ergens niet mee eens was. Tijdens die 16 jaar hebben we een zeer hechte band ontwikkeld, woorden waren niet meer nodig en blik of gebaar was genoeg, we kenden elkaar door en door. Er zijn zoveel verhalen te vertellen, wat heb ik wat met jou beleefd, wat een karakter. Al die herinneringen zal ik met me meenemen en koesteren, die zijn mij zeer dierbaar. Je bent altijd gezond en sterk geweest, en ik had je dan ook beloofd dat als je ouder zou worden ik voor je zou zorgen en het geen lijdensweg zou laten zijn. Aan die belofte heb ik mij gehouden, je wordt echter enorm gemist.
Jouw favoriete plek? Naast mij op de bank, of lekker met een kluif voor de houtkachel helemaal in je element, zo zal ik me je herinneren.
Tot ziens Jody, je was mijn beste maatje.
- Eric
Wat te vertellen over mijn vriendin die me 16 jaar lang voor de voeten heeft gelopen. Vanaf pup zo eigenzinnig, en precies wetend wat ze wou, en het gelijk melden als ze het ergens niet mee eens was. Tijdens die 16 jaar hebben we een zeer hechte band ontwikkeld, woorden waren niet meer nodig en blik of gebaar was genoeg, we kenden elkaar door en door. Er zijn zoveel verhalen te vertellen, wat heb ik wat met jou beleefd, wat een karakter. Al die herinneringen zal ik met me meenemen en koesteren, die zijn mij zeer dierbaar. Je bent altijd gezond en sterk geweest, en ik had je dan ook beloofd dat als je ouder zou worden ik voor je zou zorgen en het geen lijdensweg zou laten zijn. Aan die belofte heb ik mij gehouden, je wordt echter enorm gemist.
Jouw favoriete plek? Naast mij op de bank, of lekker met een kluif voor de houtkachel helemaal in je element, zo zal ik me je herinneren.
Tot ziens Jody, je was mijn beste maatje.
- Eric
|
|
Short Feet's Drew 28 juli 2009 - 10 maart 2015
Wat kunnen sommige hondjes toch diep verankerd zijn in je gezin. Ik had gehoopt dat dit nog een tijd zou duren. Voor ons is dit de eerste huisgenoot waarvan we afscheid moesten nemen. In mijn hoofd was ik al een beetje bezig met Jody, onze oudste teckel, zij was inmiddels 12 en dan ben je af en toe bezig met dingetjes als wat te doen met haar dochter Drew als Jody er niet meer is. Zullen we dan voor haar een maatje vinden die de leegte een beetje opvult? Drew was nog zo speels en ondeugend en zo vol leven, dan kunnen dingen heel snel veranderen. Opeens was ze wat stil en rustig. We vertrouwden het niet helemaal, gelijk maar naar de dierenarts, die vermoedde een tumor. Dus moest ze geopereerd worden, wat waren wij zenuwachtig, wachtend op het telefoontje dat alles goed was gegaan en wat waren we blij toen we eindelijk na 1,5 uur gebeld werden dat alles goed was gegaan. We mochten haar dezelfde avond nog ophalen.
Er was nog wat onduidelijkheid over wat er nu precies aan de hand was. We moesten maar even afwachten hoe ze nu zou herstellen. Thuis hadden we alles al klaar staan, ze was wakker en ik heb geholpen om wat te drinken. Het leek allemaal best wel goed te gaan....
Ineens ging het heel snel achteruit, dierenarts nog gebeld, maar die konden op dit moment niks meer voor je doen... nog geen minuut later is ze rustig gestorven. Verslagen.... gebroken.... onze lieveling Drew was er niet meer.
Onze vrolijke noot in huis, altijd onze aandacht zoeken en claimen, altijd in voor een spelletje. Wat zul je gemist worden door niet alleen ons maar ook door Jody, jullie waren onafscheidelijk, altijd samen. Die korte tijd die we samen hebben gehad zullen we koesteren, en we denken nog vaak terug aan al je grappige eigenaardigheden.
We zullen je nooit vergeten, rust zacht lieve lieve Drew!
- Eric
Wat kunnen sommige hondjes toch diep verankerd zijn in je gezin. Ik had gehoopt dat dit nog een tijd zou duren. Voor ons is dit de eerste huisgenoot waarvan we afscheid moesten nemen. In mijn hoofd was ik al een beetje bezig met Jody, onze oudste teckel, zij was inmiddels 12 en dan ben je af en toe bezig met dingetjes als wat te doen met haar dochter Drew als Jody er niet meer is. Zullen we dan voor haar een maatje vinden die de leegte een beetje opvult? Drew was nog zo speels en ondeugend en zo vol leven, dan kunnen dingen heel snel veranderen. Opeens was ze wat stil en rustig. We vertrouwden het niet helemaal, gelijk maar naar de dierenarts, die vermoedde een tumor. Dus moest ze geopereerd worden, wat waren wij zenuwachtig, wachtend op het telefoontje dat alles goed was gegaan en wat waren we blij toen we eindelijk na 1,5 uur gebeld werden dat alles goed was gegaan. We mochten haar dezelfde avond nog ophalen.
Er was nog wat onduidelijkheid over wat er nu precies aan de hand was. We moesten maar even afwachten hoe ze nu zou herstellen. Thuis hadden we alles al klaar staan, ze was wakker en ik heb geholpen om wat te drinken. Het leek allemaal best wel goed te gaan....
Ineens ging het heel snel achteruit, dierenarts nog gebeld, maar die konden op dit moment niks meer voor je doen... nog geen minuut later is ze rustig gestorven. Verslagen.... gebroken.... onze lieveling Drew was er niet meer.
Onze vrolijke noot in huis, altijd onze aandacht zoeken en claimen, altijd in voor een spelletje. Wat zul je gemist worden door niet alleen ons maar ook door Jody, jullie waren onafscheidelijk, altijd samen. Die korte tijd die we samen hebben gehad zullen we koesteren, en we denken nog vaak terug aan al je grappige eigenaardigheden.
We zullen je nooit vergeten, rust zacht lieve lieve Drew!
- Eric
|
|